|
TYTUŁ
|
INCIPIT
|
|
|
Desine Romanos narrare, Polone,
tumultus... |
|
Quae vos tam dirae stimulant ad tanta
Megaerae... |
TRISTIUM LIBER I - X
|
I
Mandat libello, ut in publicum proditurus D. Samuelem, Plocensem
Praesulem Regnique Poloniae Procancellarium, primum adeat atque, ut
sub eius nomine exire posait, roget.
|
I liber, i tandem, frustra obluctamur
amicis,
|
II
Precatur Divam Virginem Mariam, ut illi in febribua quartanis
Patavinis tolerantiam fortemque animum impetret.
|
Quid mihi nunc vestris, Musae, cum
cantibus? Haec sunt... |
III
Excusat Petro Cmitae, viro illustri, patrono suo, silentium suum
Patavinum et per occasionem in laudes philosophiae excurrit.
|
Cmita, tuae splendor patriae, seu
plurima specto... |
IV
In apem se rectae valetudinis vocari scribit Ioannem Baptistam
Montanum nactus medicum, cuius et laudea celebrat.
|
Quo me, quo tandem reddes, Thymbraee,
saluti... |
V
Petro Miscovio statum valetudinis suae et itineria incommoda
in partiam reversus perscribit.
|
Si tibi, si rebus sunt fata benigna
tuorum... |
VI
Scribit Lazaro Bonamico, praeceptori suo, eiusque in se beneficia
commemorat, de rebus quoque Hungaricia quaedam ei significat.
|
Lazare, conturbor, quoties considero,
quantum... |
VII
De se ipso ad posteritatem, cum in summo vitae discrimine
versaretur, quod tamen evaserat.
|
Si quis eris olim nostri studiosus, ob
idque... |
VIII
Ad D. Ioannem Antoninum, insignem medicum, Budae a Turcis occupatae
querela.
|
Antonine, doles fractam quod Turca
subegit... |
IX
Apud Severinum Bonerum Hieronymi Lasci, viri illustris,
mortem deflet.
|
Nemo, Bonere, quidem verae virtutis
amator... |
X
Ad Raphaelem Vargavium iter in
patriam adornantem.
|
Ibis iter longum, mihi taedia longa
relinques, |
VITAE POLONORUM PRINCIPUM
CLEMENTIS IANICII POETAE LAUREATI
|
|
|
Quae modo Sarmatia est, quondam
deserta fuerunt... |
|
Crescentem Lechi populum tenuere
nepotes, |
|
Libertatis amor fertur cepisse
Polonos, |
|
Eluctata iugo multorum Patria
Cracum... |
|
Cracus erat patris ad Craci iam
sceptra vocatus, |
|
Conubii ob crebram virgo formosa
repulsam... |
|
Ad bis sex iterum recidit gens nostra
tyrannos, |
|
Restituit patriae magna virtute
ruinam... |
|
Attulit huic regnum variorum cursus
equorum... |
|
Quam fuerit belli cupidus, quam
Martis amicus... |
|
Anne tibi lectum tantum, lascive,
reliquit, |
|
Dum timet hic regno pelli, vir
inutilis, et cum... |
|
O priscos hominum mores, o nescia
fastus... |
|
Sic et Alexander iuvenis vix illa
suarum... |
|
Quam pater invictis Siemovitus fecerat
armis... |
|
Ulltimus iste fuit nostrorum ex ordine
regum, |
|
Christe, sub hoc ad nos venisti
principe, ab hoste... |
|
Vici, devictos cepi cum rege Bohemos, |
|
Praesul Adalbertus Pragensi pulsus ab
urbe... |
|
Degener, imbellis, gula, crapula,
sordibus uxor, |
|
Innocuus cuin matre puer Casimirus
eodem... |
|
Quam bello magnus, quam magnis
strenuus ausis... |
|
Iustitiae testem tres iam tellure
sepultum... |
|
Plurima rescidit fratris decreta
tyranni... |
|
Hic quinquaginta pugnavit proelia
signis... |
|
Quattuor in natos regnum diviserat
aequis... |
|
Dum cogit Prussos ad Christi dogma,
Polonas... |
|
Saepe dies oritur nitida face, nec
tamen illi... |
|
Tractus ad imperium precibus
lacrimisque suorum... |
|
Cum sene bellavi patruo, sed an impius
isto... |
|
Tartaricus furor in cineres regnante
Pudico... |
|
Quanta locustarum, quo nos haec
scripsimus anno, |
|
Teutonibus solis claves permiserat
urbis, |
|
Ob scelus Audacis raptum diadema
Polonis... |
|
Ad Venceslai usque dies, Auguste,
Bohemi... |
|
Corpore parvus eram, cubito vix altior
uno, |
|
Nil hoc splendidius, nil
magnificentius uno est, |
|
Non quia vir fuerit nequam Ludovicus
et ultro... |
|
Hic gentilis erat Litavus de stirpe
Iagello, |
|
Vladislae, tibi regale Polonia
sceptrum... |
|
Post fratrem Casimirus adest, quem
Turca peremit, |
|
Ducis, Ioannes Alberte binominis,
agmen... |
|
Multa laborati hoc recinunt de rege
libelli, |
|
Cum iurarat atrox devicto Glinscius
hoste... |
|
POCZĄTEK SPISU |