|
|
|
|
TYTUŁ
|
INCIPIT
|
UTORY Z LAT
1841-1851
|
|
|
Pola, gdzie żniwa w plony obfite... |
|
|
Czy mnie matka porodziła... |
|
|
Kochanko ducha, dziewico słońca, |
|
|
Rosła kalina z liściem szerokiem, |
|
|
Idzie sobie pacholę... |
|
|
Łaskawe życia naszego szafarki, |
|
|
Wdziawszy na siebie komeżkę białą... |
|
|
Daleko, daleko... |
|
|
A z chałupy kowala... |
|
|
Mazur ci ja, Mazur, |
|
|
No, ja tam nie wiem! A kto to wie? |
|
|
Nasi karpaccy bracia górale... |
|
|
Oj, nad Dunaju, nad wodami, |
|
|
Lipo zielona! Drzewo ojczyste, |
|
|
Po szerokim polu modra Wisła płynie, |
|
|
Rży koniczek mój bułany, |
|
|
Oj, zakukały trzy zazuleńki w gaiku, |
|
|
Zawsze te same sosny żywiczne, |
|
|
Zaszumiały bory, zaszumiały lasy, |
|
|
Niechajże naród słyszy głos tułaczy, |
|
|
W dniu onym słońce dziwną pogodą jaśniało... |
UTWORY Z LAT 1852-1860
|
|
|
Na dolinie, na zielonej, |
|
|
W szczerym polu na ustroni... |
|
|
Bywaj mi zdrowa, mała moja celko, |
|
|
Więc nad Sekwaną przechadzam się smętny, |
|
|
Do młodych wspomnień sercu wracać błogo... |
|
|
Nad smutnym brzegiem babilońskiej rzeki, |
|
|
Gdzie ta chatka mchem obrosła, |
|
|
Tobie, coś przebył oceanu głębie, |
WIERSZE Z LAT 1861-1970
|
|
|
Na obcej ziemi człowiek nieznajomy... |
|
|
Dojrzewa owoc łez, |
|
|
Oj, przy zdrowiu szczęścia nieco, |
|
|
Wolny próżności, nie mierząc wysoko, |
UTWORY Z LAT 1871-1893
|
|
|
Dalej i dalej w świat z rozdartym łonem, |
|
|
Na jednej z ulic nędznych za Sekwaną, |
|
|
Kiedyż usłyszę głos, co w duszę
wnika, |
|
|
Oj, pustotaż to, pustota! |
|
|
Oj, biednaż ja, biedna wdowa, któż
mnie też przytuli? |
|
|
"O kurzycy prawił grajko... |
|
|
Strudzony żeglarz do brzegu dopływa... |
|
|
POCZĄTEK SPISU |
