|
|
TYTUŁ
|
INCIPIT
|
|
|
Gryfowie strzegą złota i biją się o nie... |
|
|
|
|
Córa to grzechowa... |
|
|
Echej, jak gwałtem obrotne obłoki... |
|
|
Z wstydem poczęty człowiek, urodzony... |
|
|
Panno bezrówna, stanu człowieczego... |
|
|
Pokój - szczęśliwość, ale bojowanie... |
|
|
I nie miłować ciężko, i miłować... |
|
|
Tomicki, jesli nie ganią owego, |
|
|
Narodzie, głupią mądrością chłubliwy... |
|
|
Czemu się chłubisz, tyrannie, |
|
|
Racz się nade mną zmiłować, mój Panie, |
|
|
W grzechach srogich ponurzony, |
|
|
Ciebie, wszego stworzenia o obrońco wieczny, |
|
|
Panie nasz wszechmogący, wieczny, niepojęty, |
|
|
Nie trafunek przygodny ludzkie sprawy rządzi... |
|
|
Wiekuista mądrości, Boże niezmierzony, |
|
|
Od Boga wszytko; Pan to dobrotlwy, |
|
|
Zacni się rodzą z zacnych i cnotliwych... |
|
|
Umysł stateczny i w cnotach gruntowny... |
|
|
Izaż wódz tebański, iż umarł zgromiwszy... |
|
|
Królowi hymn możnemu śpiewajmy, Kameny! |
|
|
Złoto znać na strzechstenie, człowieka na złocie; |
|
|
Mając umysł stateczny czynić, co należy, |
|
|
Bóg nas, Bóg rządzi. |
 |
EPITAFIA, EPIGRAMMATA,
NAGROBKI, NAPISY KRÓTKIE I INSZE DROBIAZGI |
|
|
Herby i zbrojej obraz i twojego... |
|
|
Raz złotowłosy za żywota mego... |
|
|
Długa nadzieja, radość krótka, żal płaczliwy... |
NA ŚMIERĆ PANIEJ WOJEWODZINEJ
SĘDOMIRSKIEJ
ZOFIEJ ZE SPROWA ODROWĄŻÓWNY KOSTCZYNEJ, KTÓRA UMARŁA ANNO DOMINI
1580, MENSE IULIO |
|
|
Jeśli, jako kto żywot wiódł, śmierć pokazuje... |
|
|
Patrząc na twoje cnoty, a wzrok ku naszemu... |
|
|
Skromność, hojność, układność, wspaniałość, pokora, |
|
|
Twój grób widzimy, pani zacnych królów plemię... |
|
|
Domy, skąd cześć śmiertelną wiodłaś, dobrze znając, |
PANNIE ZOFIEJ KOSTCZANCE,
WOJEWODZIANCE
SĘDOMIRSKIEJ, KTÓRA, PIERWEJ ZACHORZAWSZY,
PÓŹNIEJ TRZEMA DNIOMA, NIŻ MACOCHA, UMARŁA. |
|
|
Panieństwa kwiatek tu leży schowany, |
|
|
Zwyczaje, dom, urodę, kiedym była żywą, |
|
|
"Czemuś zwyczaj zmieniła? (rzekła, gdy poznała... |
|
|
|
|
Tu on najpiękniejszy kwiat panieńskiej młodości... |
|
|
Ty, co Rzym wpośród Rzyma chcąc baczyć, pielgrzymie, |
|
|
Piorunem strasznym olbrzymy pobite... |
|
|
Piszą: król Agatokles gdy swoim cześć sprawiał, |
|
|
Ubogiś? Ubogim być musisz zawżdy. Czemu? |
|
|
Pijane sługi dzieciom swym pokazywali... |
|
|
Patrzaj na dowcip Leliwy mężnego, |
|
|
Niebo koroną, mężnym ojczyzna go zowie, |
|
|
Haec sunt eximii, quae cernis, principis ora... |
|
|
Na nędzną ziemię racz mieć wzgląd, Panie... |
|
|
Zaprzęż nie tygry, nie lwice, Cyprydo, |
|
|
Ergo erat in fatis, Heros fortissime, quondam... |
|
|
O bene sperandi exemplum lapsis et amore |
|
|
Et quisquam queritur, sua si pro munere Virtus... |
|
|
Hunc, longaeve senex, gemini tua pignora fratres... |
|
|
|
Dziecię jest, ale... |
|
|
Pani to wszytkiego: |
|
|
|
POCZĄTEK SPISU
|
