ROZDZIAŁ X.

Sądy rozjemcze.

 

Art. 175.

We wszystkich wypadkach, w których pomiędzy sekundantami zachodzi niezgoda zapatrywań, niedotycząca ani zdolności honorowej jednej ze stron, ani sposobu interpretowania postanowień kodeksu honorowego — różnicę zdań rozstrzyga sąd rozjemczy.

Art. 176.

O ile różnica zdań dotyczy wyboru broni, sąd taki nazywa się sądem dla oznaczania broni.

Art. 177.

Sąd rozjemczy składa się z sekundantów stron obu, którzy na wspólnym posiedzeniu wybierają z poza swego grona osobę piątą, która spór rozstrzyga. W razie niemożności porozumienia się co do osoby sędziego rozjemczego, układają terno, jak przy wyborze superarbitra i losowaniem rozstrzygają.

Art. 178.

Osoba sędziego rozjemczego winna być nieskazitelną i nie interesowną nawet pośrednio w sporze. Prócz tego, sędzia rozjemczy winien cieszyć się zaufaniem stron obu oraz zajmować znaczniejsze stanowisko społeczne.

Art. 179.

Orzeczenie sądu rozjemczego zapada przez decyzję sędziego rozjemczego i jest definitywne i nieodwołalne. Obie strony muszą mu się poddać bezwzględnie, zaś strona uchylająca się od wykonania orzeczenia sądu rozjemczego uprawnia przeciwnika do zerwania rokowań i spisania jednostronnego protokołu.

Art. 180.

Orzeczenie sądu rozjemczego musi być pisemne, w dwóch egzemplarzach sporządzone i każdej ze stron doręczone. Orzeczenie podpisuje tylko sędzia rozjemczy.

Art. 181.

Sposób postępowania przed sądem rozjemczym regulują analogiczne postanowienia odnoszące się do sądu honorowego.

Art. 182.

W szczególności podstawą rozstrzygnięcia sądu rozjemczego jest zapis, obejmujący we formie pytania kwestię sporną — a sędziemu rozjemczemu nie wolno nic ponadto orzec, co strony w zapisie przedkładają do rozstrzygnięcia.

Art. 183.

Orzeczenie sądu rozjemczego nie tworzy prejudykatu dla innych analogicznych wypadków.