|
TYTUŁ
|
INCIPIT
|
Z CZĘŚCI
PIEWSZEJ
|
|
"Winszuj, ojcze - rzekł Tair - w
dobrym jestem stanie: |
|
Potok, z wierzchołka góry lecący z
hałasem, |
|
Niósł ślepy kulawego, dobrze im się
działo; |
|
Orzeł, nie chcąc się podłym
polowaniem bawić, |
|
"Mnie to kadzą" - rzekł
hardzie do swego rodzeństwa... |
|
Widząc, że wieńce kładą, że mu
rogi złocą, |
|
Bryła lodu spłodzona z kałuży
bagnistéj... |
|
Póki gonił zające, póki kaczki
znosił, |
|
Każdy wiek ma goryczy, ma swoje
przywary; |
|
"Czegóż płaczesz? - staremu mówił
czyżyk młody... |
|
Lew, ażeby dał dowód, jak wielce łaskawy, |
|
Widząc w wodzie robaka rybka jedna mała, |
Z CZĘŚCI
DRUGIEJ
|
|
Rozumiejąc, że będzie towarzyszów
bawił, |
|
Po dwudziestu dekretach, trzynastu
remisach, |
|
Gdy się wszystkie zwierzęta u lwa
znajdowały, |
|
Strzygąc pasterz owieczkę nad tym się
rozwodził, |
|
Koniom, co szły przy dyszlu, powtarzał
woźnica: |
|
Mamy latać, latajmyż nie górnie,
nie nisko. |
Z CZĘŚCI
TRZECIEJ
|
|
Posiał jeden na górze, a drugi na
dole... |
|
Bił ojciec rózgą dziecię, że się
nie uczyło; |
|
Dewotce służebnica w czymsiś
przewiniła... |
|
Przymawiało jednego razu wino
wodzie... |
|
Pies szczekał na złodzieja, całą
noc się trudził; |
|
Na jednym drzewie orzeł gdy z sową
nocował, |
|
Rzekł szczygieł do słowika, który
cicho siedział:.. |
|
Ugrzązł wóz, ani ruszyć już się
nie mógł w błocie; |
Z CZĘŚCI
CZWARTEJ
|
|
Zawżdy znajdzie przyczynę, kto
zdobyczy pragnie. |
|
Że zamknięty w skorupie niewygodnie
siedział, |
|
Paw się dął, szklniące pióra gdy
wspaniale toczył. |
|
Szedł podróżny w wilczurze, zaszedł
mu wilk drogę. |
|
Atłas w sklepie z kitaju żartował
do woli; |
|
Chwaliła owca wilka, że był
dobroczynny; |
|
Chciał się skąpy obwiesić, że
talera stracił. |
|
Niech zważa, z kim ma sprawę, kto
chce być junakiem. |
|
Wilk, chociaż to ostrożny, przecie
że żarłoczny, |
Z
PRZYDATKU DO "BAJEK I PRZYPOWIEŚCI"
|
|
Snycerz za to, że nieraz na klocu
odpoczął, |
|
Póki trwała chapanka między
kartowniki, |
|
Wielbił drzewo grzejąc się człowiek
przy kominie. |
|
Zmordował się na koniec ten, co
bajki prawił, |
BAJKI
NOWE: Z CZĘŚCI PIERWSZEJ
|
|
Wszędzie się znajdzie rozum, byle
tylko szukać, |
|
Małżonka puchaczowa, męża swego
godna, |
|
Pstry jeden, czarny drugi, a bury
najmniejszy, |
|
Koń maneżowy zszedł się z
stadniczym, |
Z CZĘŚCI
DRUGIEJ
|
|
Każdy się swoim zatrudnia kłopotem? |
|
Wiedli wojnę i srogą... |
|
Raz zagadło... |
|
Zajączek jeden młody... |
|
Nie sztuka zabić, dobrze zabić
sztuka... |
Z CZĘŚCI
TRZECIEJ
|
|
Przy powrozie... |
|
Gęsi, iż Rzym uwolniły, |
|
Niezłe to bywa czasem, co przymusi... |
Z CZĘŚCI
CZWARTEJ
|
|
Kot sprawiedliwy koguta dławił... |
|
Wielki jeden filozof, co wszystko
posiadał, |
|
Złe to, gdy się podli szczycą. |
|
Dwaj portretów malarze słynęli
przed laty... |
|
|
|
|
Czapla stara, jak to bywa, |
|
Powadził się raz kałamarz na
stoliku z piórem, |
POCZĄTEK
SPISU |