SATYR

 

Prawda? Kiedy nam serce uczucie rozpiera

i z duszy uniesienie namiętne wybucha:

nagle widzim gdzieś z boku szpetną twarz satyra,

który oczy przymruża, patrzy w nas i słucha.

 

Drwi - a my zawstydzeni milkniem - i przepada

chwila ekstazy duszy albo szału serca;

z iluż skarbów nas samych i ludzkość okrada

ten wiecznie czuwający nad nami szyderca!