XIX WIEKOWI

 

Naprzód! przez zawichrzone ludzkości przewały!

Naprzód! przez kolumn świata strzaskane zwaliska!

Naprzód! poprzez przeklęte wojen bojowiska

i jasne cisze świętej pokojowej chwały!

 

Naprzód! przez głód i przesyt, przez skarby i nędzę,

naprzód! przez śmierć i życie, rozkosz i męczeństwa!

Naprzód! przez cały wielki wszechbyt człowieczeństwa!

 

Nie możem przestać istnieć - więc natężmy wolę

los zwalczyć i szczęśliwą wyrwać mu z szpon dolę!

Moc ducha przeciw ślepej fatalnej potędze!

 

Naprzód! lepiej w gonitwie do słońca w proch runąć

niż czołgać się po ziemi! Krwi swej wylać rzeki

w obronie pragnień życia, niżby przyszłe wieki

epoce naszej miały w twarz z pogardą plunąć!