Dwudziesta: HALCYLDIS
Mądrość jest nad mądrościami
Widzieć śmiertelną za nami
Pogonią, która wyroki
Miece na świat bez odwłoki.
Jako z pędem na dół wali
Wiatr skałę, którą obali,
Tak się nasze przerywają
Lata, kiedy koniec mają.
Jako z cięciwy wypada
Strzała, a wicher nią włada,
Tak nas, tak nasze nadzieje
Śmierć wespół z prochem rozwieje.
A kto się rozbraci z światem,
Wszytkie jego sprawy za tem
W niepamięci ponurzone
Ludziom nie będą wspomnione.
Właśnie jako kiedy morze
Okręt wielkim gwałtem porze,
Skoro ujedzie, by znaku
Nie znać jego namniej ślaku.
Marność jest nad marnościami
Świat ten z swoimi pompami,
A przecię ludzi tak wiele
Każe nań hardzie i śmiele.