Pierwsza: LEONELLA
Dlaczego przede mną stronisz, dziecię kochane?
Czemu ode mnie odwracasz usta różane?
Dokąd nogi i skrzydła gotujesz płoche?
Nie odchodź, aż żalów mych posłuchasz trochę.
Wszakoż pierwsza miłość ciebie z mym młodym duchem
W dzieciństwie jeszcze związała złotym łańcuchem,
A teraz rozrywając kochanie moje,
Jedyne serce nasze dzielisz na dwoje.
Aniołeczku mój upieszczony, jeśli mię lubisz,
Nie odstępujże ode mnie, bo mię zagubisz.
Cóż za korzyść odniesiesz, gdy przez twą winę,
Nadawniejszy twój towarzysz, marnie zaginę?
Jakoś dobry, dziel się ze mną lotnymi pióry,
Aza wylecę zarówno z tobą do góry.
Ja za taką uczynność, próżna kłopota,
Użyczęć lepszą cząstkę mego żywota.
A jeżeli umyśliłeś w dalekie strony
Odbieżeć mię, przyjacielu mój upieszczony,
Pewnie wziąwszy za rękę mego Kupida,
Pospołu z tobą pójdzie twoja Cypryda.
Bierz-że ode mnie na drogę piękne wdzięczności,
Bierz uciechy, bierz rozkoszy, weźmi miłości.
A kiedy te dostatki weźmiesz ode mnie,
Chociajże chcesz, nie pójdziesz przecię beze mnie.