* * *

 

Stan±ć tak nad morzem

z chmur kłębami na dnie

i w gł±b niem± rzucać

jarz±ce klejnoty...

 

I pod jej pałacem

oprzeć skroń na murach

i wyrzec się - wyrzec

duszy swej na wieki...

 

I żagiel rozwin±ć,

kiedy burza wyje

i mkn±ć ponad góry

i spadać - i płyn±ć...


SPIS WIERSZY