[W CIEMNOŚCIACH POSTAĆ MI STOI MATCZYNA...]

 

W ciemnościach postać mi stoi matczyna,

Niby idąca ku tęczowej bramie.

Jej odwrócona twarz patrzy przez ramie,

I w oczach widać, że patrzy na syna.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .