[O GIBELINIE, LAUROWY UPIORZE]

 

O Gibelinie, laurowy upiorze,

Powiedz, przez ile ty smutku i nędzy

Litość anioła i wężowość jędzy

Mogłeś urodzić i w sercu wytrawić.

Bo gdyby Chrystus mnie sam nie mógł zbawić

Za to, żem bratniej zgody zapominał,

Bez Boga będę ciepiał - i przeklinał -

Bo doświadczyłem, jak tu dużo można,

Kiedy mię naprzód tłum ludzki osądził...

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .