ROZDZIAŁ XX.

Przekroczenie zasad honorowych przy pojedynku.

 

Art. 309.

Każde rozmyślne przekroczenie zasad honorowych tutaj w rozdziale XVIII wyszczególnionych, tworzy wykroczenie przeciw honorowi.

Wykroczenia te mogą być lżejsze i ciężkie, a dopuścić się ich mogą sekundanci, albo ich klienci.

Art. 310.

Do lekkich wykroczeń zaliczamy:

a) rozmowy i krzyki podczas pojedynku;

b) rozpoczęcie ataku przed komendą: „Bij!”;

c) niezaprzestanie ataku bezpośrednio po komendzie: „Stój!”.

Art. 311.

Do ciężkich wykroczeń należą:

a) uchwycenie w czasie walki przeciwnika ręką, lub usiłowanie tegoż;

b) zaatakowanie widocznie rannego przeciwnika;

c) zranienie rozbrojonego przeciwnika lub takiego, który upadł;

d) znieważenie przeciwnika słownie lub gestykulacją;

e) w pojedynku na szpady chwycenie szpady przeciwnika ręką.

Prócz tego należą tutaj wszystkie art. 305 określone wykroczenia sekundantów.

Art. 312.

Przy przekroczeniach lżejszych, winien kierujący przerwać pojedynek i dopuszczającemu się przekroczenia, udzielić napomnienia lub nagany.

Tak udzielona nagana albo upomnienie, musi być uwidocznione w protokole z odbytego pojedynku.

Art. 313.

Przy ciężkich przekroczeniach, musi kierujący pojedynkiem walkę przerwać, a sekundanci winni spisać protokół, przedstawiający szczegółowo przebieg zajścia — i przedłożyć tenże sądowi honorowemu do rozstrzygnięcia kwestii honoru osoby, która wykroczenia się dopuściła.

Pojedynek w ten sposób przerwany, jest dla osoby niewinnej, względnie o ile przekroczenia dopuścili się sekundanci, dla obu stron honorowym załatwieniem zatargu.

Art. 314.

Jeżeli sekundanci strony, która się złamania przepisów honorowych przy pojedynku dopuściła, nie chcą spisać protokółu — natenczas winni to uczynić jednostronnie sekundanci przeciwnika i taki jednostronny protokół przedłożyć sądowi honorowemu.

Art. 315.

W tym jednym wypadku, o ile rozchodzi się o złamanie przepisów honorowych przy pojedynku, nie wolno sędziom honorowym uwzględniać żadnych innych okoliczności, jak np. młody wiek, rozdrażnienie, podniecenie nerwowe i t. p., tylko winni ograniczyć się do suchego zbadania czy wykroczenie miało miejsce.

Art. 316.

Odnośny zapis na sąd honorowy, sporządzony w takim wypadku przez sekundantów, ma brzmieć:

„Czy X. dopuścił się złamania zasad honorowych przy pojedynku, czy nie?"

Art. 317.

O ile jednak skutkiem złamania postanowień honorowych jedna ze stron poniosła śmierć, natenczas należy spisać protokół zajścia, zawierający opinię obu lekarzy, podpisany przez wszystkich sekundantów, którzy nie dopuścili się złamania przepisów honorowych — i taki protokół odstąpić władzom państwowym, celem ścigania winnego za pospolite morderstwo.