118

Lecimy w gwiazd kurzawę pchnięci,

Jak cennych ciąg żurawi

I myśl nam błędną bawi:

To w wieczność tonąć bez pamięci,

To znów nas nieskończoność nęci -

- Ach, jakżeśmy ciekawi!

 

A mamy w samych nas obszary,

Gdzie się też moc kurzawi:

Wielkości, cnót, bezprawi -

I wiek tam także jak świat stary -

Bez dna też otchłań i bez miary...

- Jakżeśmy nieciekawi!