AD SIGISMUNDUM DEPRECATIO

 

Non matutino crudas, rex inclute, vultu

Primitias scribae suscipe, quaeso, tui!

Maturas capies, teneris sint otia Musis;

Otia tranquillo pectore Phoebus amat.

Marte satos alii fratres regesque superbos

Cantent, gesta ducum multaque bella virum,

Ter centum Fabios, Catulos fortesque Camillos,

Africa sive quibus nomen in orbe dedit,

Aut Marios, Decios, Curios geminosve Catones,

Marcellum, Sullam Fabriciumque gravem,

Pompeiosque duos vel Caesaris ardua gesta,

Quosve dedit claros Punica terra duces,

Aut fortem iuvenem, deceptam cernere cuius

Porsena non potuit mitis in igne manum,

Seu celebrent illum, cui post sua terga revulsus

Pons erat, Etruscis cognitus ense viris!

Te solum, rex magne, canam, Sigismunde, tuosque,

Dent modo textrices stamina longa deae.

Dum verno veniet maturior annus agello,

Fecundi capies grandia dona soli.

Iam mentem metire tui, non munera, servi:

Cor hominis flectit, non data tura, deos!