ŹLE DOPIJAĆ SIĘ PRZYJACIELA

 

Chcecie li słuchać, powiem wam swe zdanie,

Na czym zależy dobre zachowanie. 

Ale w czas wiedzcie, że nie dzierżę z tymi,

Którzy przyjaciół szukają pełnymi. 

Trudno by się tam miłość rodzić miała,

Gdzie swar, gdzie zwada gniazdo swe usłała. 

Trudno ma urość, co kiedy niebacznie

I bez rozmysłu szumna głowa zacznie. 

Cnota nad wszystko, a skarbu więtszego

Nad przyjaciela nie masz uprzejmego;

Kto się w taki skarb dobrze zapomoże,

Póki żyw, upaść w ubóstwo nie może. 

Ale począwszy od stworzenia świata

Aż po te nasze ostateczne lata 

Ledwe par kilka w dziejach opisano,

Które za prawe przyjacioły miano. 

A my się tego piwem dopić chcemy?

Zaprawdę lekce przyjaźń szacujemy.