NAGROBEK STANISŁAWOWI STRUSOWI

 

Nie nowina to Strusom na wszelaką trwogę 

Ciały swymi zawalać złym pohańcom drogę;

Tak dziad zginął, tak ociec, tak moi stryjowie;

Tenże upad i mojej naznaczon był głowie, 

Bom legł we krwi pogańskiej, a kto mię żałuje,

Znać, że nie wie, jako śmierć ućciwa smakuje. 

Stanisław Strus tu leżę; nie wchodź, poganinie! 

Sprawiedliwa waśń i po śmierci nie ominie.