93. Kania

Kania jest to dziewica nadzwyczajnie pięknej i ujmującej postaci. Przybywa ona otoczona obłokiem od wsi do wsi pod wieczór i tam samotnie spotkane dzieci różnymi sposobami i łakotkami stara się do siebie przywabić tak, iż lgną do niej jak do matki. Ująwszy je zaś, odziewa się gęstym obłokiem i uniesiona na nim ulatuje na dzikie lasy i stepy, skąd porwane dzieci nigdy już nie wracają.

Lud gminny z tej powieści tłumaczy sobie to przysłowie, które dzieciom na przestrogę używa: Dzieci! Kania leci!

 


PODANIA I LEGENDY