PRZY GRZEBANIU UMARŁYCH
Zmarły człowiecze, z tob± się żegnamy;
Przymij dar smutny, który ci składamy!
Trochę na grób twój porzuconcj gliny
Od twych przyjaciół, s±siadów, rodziny.
Powracasz w ziemię, co matk± tw± była;
Teraz cię strawi, niedawno żywiła.
Tak droga każda, któr± nas ¶wiat wodzi,
Na ten ubity go¶ciniec wychodzi.
Niedługo, bracie, (albo siostro) z tob± się ujĽrzemy,
JuĽe¶ tam doszedł, my jeszcze idziemy.
Trzeba ci było odpocz±ć po biegu!
Ty wstaniesz, bo¶ tu tylko na noclegu.
Boże! ten zmarły w domu Twym przebywał,
U stołu Twego jadał, Ciebie wzywał,
Na Twej lito¶ci polegał bezpieczny,
Daj duszy jego odpoczynek wieczny!