PSALM 120

Ad Dominum, cum tribularer, clamavi

 

W każdym ucisku swoim wołałem do Pana,

A moja pro¶ba zawżdy była wysłuchana;

I dzi¶ Cię tymże sercem proszę, Pana swego:

Obroń mię od potwarzy języka zdradnego!

 

Co swym kłamstwem pozyszczesz, języku wszeteczny?

Jeno ludzk± nienawi¶ć a gniew boży wieczny.

Twoje słowa s± strzały jadem napojone

¦miertelnym, Twoje słowa węgle rozpalone.

 

Między zbójcy - niestetyż - jest mieszkanie moje,

Między ludem nieludzkim trawię lata swoje;

Mnie mił pokój, a oni w zwadzie się kochaj±,

A gdy zgodę wspomionę, mieczów pomykaj±.

 


PSALMY