PSALM 12

Solvum me fac, Domine, quoniam defecit

 

Zachowaj mię, o Sprawco niebieskiego domu!

Prawdy nie masz na ziemi, nie masz ufać komu!

Nie usłyszysz, jedno kłam; usty-ć pochlebiają,

A w chytrym sercu jadu śmiertelnego tają.

 

Bodaj źle zginął każdy człowiek nieprawdziwy,

Każdy chytry pochlebca i każdy chełpliwy;

Mówią bowiem: "Z ust naszych dobrze się mieć mamy;

Każdy w swej gębie wolen, my pana nie znamy."

 

A Pan zaś, słysząc ludzi nędznych narzekanie

I płacz nieutulony, i ciężkie wzdychanie:

"Powstanę ja - powiada - na ratunek smutnych

A wyrwę je z niewolej tyranów okrutnych."

 

Pańskie słowa są czyste i próżne przygany,

Pańskie słowa brant szczery, siedm kroć przelewany.

Panie, Ty nas zachowaj od ludzi zdradliwych;

Złych zewsząd pełno, kiedy władza jest złośliwych.