|
|||
Gustaw ZIELIŃSKI
|
|||
|
Urodzony 1 stycznia 1809 w Markowicach; syn pułkownika kościuszkowskiego. Uczył się w Toruniu, u pijarów w Warszawie, w wojewódzkiej szkole w Płocku. W roku 1827 wstąpił na wydział prawa i administracji Uniwersytetu Warszawskiego, studia ukończył w 1830 r. W powstaniu listopadowym walczył jako szeregowiec, stopień oficerski otrzymał po bitwie pod Warszawą. Z korpusem generała Rybińskiego uszedł za granicę; w 1832 wrócił do kraju korzystając z amnestii. Wziął w dzierżawę folwark Kierz, gdzie zaczął działalność literacką. Na skutek kontaktów z partyzantką Adama Zawiszy został uwięziony i skazany na zesłanie. Został wywieziony do Tobolska, następnie przeniesiony do Iszymu. Po powrocie do kraju w 1842 zręcznie administrował majątkiem stryja i swoim. Zbliżył się do kręgu literackiego w Warszawie. Po 1848 został jednym z redaktorów "Biblioteki Warszawskiej". W 1847 razem z Ludwikiem Norwidem zwiedził Paryż i Włochy, w 1852 był we Włoszech, w 1879 odwiedził we Florencji Teofila Lenartowicza . W 1858 został członkiem Towarzystwa Rolniczego. Ustosunkowawszy się niechętnie do powstania styczniowego, celowo przebywał w tym czasie za granicą. W majątku odziedziczonym po stryju w Skępem zgromadził cenny księgozbiór - podstawę Biblioteki Towarzystwa Naukowego w Płocku. Ogłaszał artykuły w Encyklopedii Orgelbranda i Encyklopedii Rolniczej. Zmarł 23 listopada 1881. W twórczości poetyckiej Zielińskiego, nawiązującej do typowych motywów literatury romantycznej (Samobójca - powst. 1835, Stepy - wyd. 1856, dramat Czarnoksiężnik Twardowski - 1856, Manuela - druk 1910, powieść z 1808), szczególne miejsce zajmuje poemat Kirgiz - 1842, przetłumaczony na języki: rosyjski, niemiecki, czeski, włoski, angielski, kazachski. |
Born
on 1 January 1809 in Markowice, the son of a Kościuszko army general.
Initially he was educated in Toruń, later in a Piarist school in Warsaw
and in a district school in Płock. In 1827 he enrolled at the
Department of Law and Administration of Warsaw University from where he
graduated in 1830. He fought in the November Uprising with the rank of
private; after the Battle of Warsaw he was promoted to the rank of
officer. Together with General Rybiński’s corps he fled abroad;
he returned to the country taking advantage of the amnesty. He took out
a lease on a farm in Kierż, where he started his literary work. Because
of his contacts with Adam Zawisza’s partisan troops he was
imprisoned and sentenced to exile. Transferred to Tobolsk, later to
Iszym, he returned to his homeland in 1842 and successfully managed his
uncle’s and his own estates. Zieliński became close to the
literary circle in Warsaw and took up the position of an editor in
"Biblioteka Warszawska" ("Warsaw Library") in 1848.
In 1847 he travelled to Paris and Italy with Ludwik Norwid, in 1852 he
went to Italy once more and in 1879 visited Teofil Lenartowicz in
Florence. In 1858 Zieliński joined the Agricultural Society.
Disapproving of the January Uprising, he deliberately stayed out of the
country at that time. On the estate inherited from his uncle, Zieliński
built up a valuable collection of books, which subsequently formed the
base of the Library of the Scientific Society in Płock. The author also
published articles in the Orgelbrand Encyclopaedia and the Agricultural
Encyclopaedia. He died on 23 November 1881.
An exceptional item in Zieliński’s poetry, otherwise featuring typical motifs of the literature of Romanticism, (Samobójca ["The Suicide"] – written in 1835, Stepy ["The Steppes"] – published in 1856, a play Czarnoksiężnik Twardowski ["Twardowski the Sorcerer"] – 1856, Manuela – published in 1910 from an 1808 novel) is the poem Kirgiz – 1842, translated into Russian, German, Czech, Italian, English and Kazakh. |
||
BIBLIOGRAFIA - BIBLIOGRAPHY |
|||
|
- G. Zieliński, Kirgiz i inne poezje. Opracował i wstępem
poprzedził J. Odrowąż-Pieniążek, Warszawa 1956. - T. Polanowski, Gustaw Zieliński, Obraz Literatury Polskiej XIX i XX wieku, S. III, t. 2, Kraków 1988. |
|||
|
|
|||