PSALM 95

Venite, exultemus Domino

 

Pódźmy z ochotą, Panu chwałę dajmy

I Jego łaskę wieczną wyznawajmy!

Stawmy się przed Nim, zbawcą wszech trudności,

Szafarzem zdrowia i trwałych radości.

Spieszmy się k'Niemu, spieszmy się z dziękami

I z wdzięcznym luteń dźwiękiem, i z pieśniami.

 

Pan to jest wielki, król niezwyciężony,

Nad insze wszytki bogi przełożony;

W Jego są ręku ziemskie głębokości

I niedostępne górne wysokości;

Jego jest morze i On je sam sprawił,

I wszytkorodną ziemię On postawił.

 

Pódźmy zciągnąwszy ręce swe do Pana,

A nie mieszkajmy upaść na kolana

Przed majestatem Jego wielmożności:

To jest nasz Twórca, to jest Pan litości;

A my lud Jego, o których On wczasie

Zawżdy przemyślą i które sam pasie.

 

Dziś, jeśli w uszy swoje usłyszycie

Naświętobliwszy głos Jego, pomnicie

Serca przyłożyć: "Nie swych ojców wzorem,

Którzy mię szczerym na puszczy uporem

Słuchać nie chcieli, ale doświadczali

Możności mojej, a też jej doznali.

 

Przez lat czterdzieści ten lud mię frasował,

Któremum ja też tak długo folgował,

Żem rzekł na koniec: ci ludzie szaleją

Ani uważyć moich słów umieją.

Przetom też przysiągł, gniewem zapalony,

Że ich miał minąć pokój namieniony."