PRZYPISY
DO PIEŚNI CZWARTEJ

[l]. Co tylko wychodzi spod ręki jp. Trembeckiego, sprawiedliwy szacunek zyskuje. Owa piękność i dobitność wiersza, owa - że tak powiem - i myśli, i wyrazu wyniosłość, która jest szczególniejszą cechą pism jego, podnosi i zadziwia umysł czuć mogącego czytelnika.

[2]. Homer, autor Ilijady i Odyssei, wzrok utraciwszy chleba zebrać musiał. Jan Milton, autor Raju utraconego, w ostatniej żył nędzy do śmierci. Dzieła swego prawie darmo drukarzom ustąpił, które w początkach swych było wzgardzone. Nierychło po śmierci Anglija go Homerem swym ogłosiła, a drukarze na Raju utraconym więcej sto tysięcy talerów zyskali.

[3]. Wyraz Kochanowskiego.

[4]. Zoil, mędrek tym jedynie znany, że się odważył Homerowi uwłaczać. Bawijusz i Mewijusz, nikczemni poeci, nicowali dzieła Wirgilijusza, który im tymi dwoma wierszami zapłacił:

Qui Bavium non odit, amet tua carmina, Maevi,
Atque idem iungat vulpes et mulgeat hircos.

[5]. Historyjka wzięta z Bokkalina.