WIELKOŚĆ

 

1

Wiesz, kto jest wielkim? - posłuchaj mię chwilę,

Nauczę ciebie

Poznawać wielkość nie tylko w mogile,

W dziejach lub w niebie.

 

2

Wielkim jest człowiek, któremu wystarczy

Pochylić czoła,

Żeby bez włóczni w ręku i bez tarczy

Zwyciężył zgoła!

 

3

Niższym się stawszy, on Zawiść poniża,

A Zawiść w czwały

Leci i czepia mu znamiona krzyża,

Wołając: "Mały!"

 

4

I kłamie sobie, jak kłamała pierwéj,

Gdy on, z westchnieniem,

Przyjmuje sławę i niesławę - nerwy,

Prawdę - sumieniem.

 

5

Ludzie więc chlubią się, że wielkich znali,

K'temu jedynie,

Iż nie poznają się na wielkim mali

Pierwej, aż zginie.

 

6

Podobnież niedźwiedź : pierw trupa zakopie,

By dobył z trumny.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Lecz to w Syberii, nie zaś w Europie

Bywa rozumnéj.