TOWARZYSTWU HISTORYCZNEMU

KARTA DZIEJÓW

Mimo armaty Twoje, i mordy, i panik,

Królu! Tyś nie jest żaden Cezar ni Germanik,

Tyś Pan Pruski, z dowcipnym sobie ekonomem

Podskrobawszy w Archiwach, zatarłszy w Kronice,

Szukający, jak? komu? oszwabić granice.

Nie! choć się u pożarów grzejesz błyskawicy,

Jesteś tylko nieznośny bardzo i praktyczny,

-- Królu! jeżeliś taki podbojów amator,

Ucz się, jak szturmem miasto brał Kamil Dyktator,

Patrz, co Historia dłutem szerokim wyrzyna

W Tytusa arku, albo w arku Konstantyna,

I przyznaj : że trofeów zmieniwszy porządek,

A na zenicie Twojej chwały ideałów

Jest obmierzłe wspomnienie i brak wiktuałów!

PS:

Tędy zaś wchodząc, choćby i z samym Bismarkiem,

1870, novembra, Paryż