SENS-ŚWIATA

I

Do uczty gdy z gwarem siadano za stół,

Mnie jednemu zbrakło siedzenia --

Tłomaczy to zwyczaj, bym za złe nie wziął,

II

Więc toast podniosłem, lecz stało się znów,

Że wlano mi ostatek wina

Lub -- że możesz mieć wkrótce syna!...)

III

Płynąłem za morze... skąd puścił któś wieść,

Że się rozbił okręt w podróży -- --

Wiele stąd tłomaczeń, lecz spólna ich treść

Długi i błogi żywot wróży.

IV

Sens z tego -- że dziwnie przewrotnym jest świat:

Bo gdy nie masz miejsca -- to cię żenią,

A gdy zapominają -- cenią!