[POWIEDZ IM, ŻE DUCH ODBRZMIAŁ MYŚLI WIECZNEJ]

 

I

Powiedz im, że duch odbrzmiał myśli wiecznej,

Nerwy że poszły palcami na klawisz,

Uginający się i niebezpieczny

Most nad przepaścią!...

 

...oni, że ich bawisz,

Szepną, i chrząchną, i krzesły swojemi

Stwierdzą, że siedli, i że są na ziemi,

I że istnieją na planecie - który

Niesie ich rączo (a pono do góry!...).

 

II

Więc ty im rzeknij, że żywot i słońce

Zatrzymał człowiek na włosie pęzlowym,

Jako na rzęsach-ducha, że w bezkońce

Otchłani wziera spojrzeniem takowym:

Oni, to słysząc, utrą nos, by jasno

Stwierdzić, że czujni są i wraz nie zasną.

 

III

A przeto krzyknij już, że w Betlejemie

Bóg się narodził...

...i że więc co roku

Cieszą się ludzie - zaś niebici w ciemię

Jadają sporo na sianie o mroku

Pod rozżarzonej Konstelacji znakiem:

Jadają ryby, miód i kluski z makiem!

1875