PAMIĘCI

ALBERTA SZELIGI HRABI POTOCKIEGO -

PUŁKOWNIKA - ZMARŁEGO NA KAUKAZIE

 

Mówiłeś "wspomnij!..." - gdy żegnałem Cię -

Niechże Ci będzie lekką ziemi wschodnia:

Ziemia Kaukazu, gdzie lud w błogim śnie,

Gdzie imię "brata" - "gościa" - lub "przechodnia"

Oznacza jednę myśl... nie trzy... nie dwie!...

 

*

Wieluż? umarło - od spomnianych chwil -

A wielu? Ciebie i mnie zapomniało;

Gdy między grobem Twym, a mną?... świat-mil*

Legł - i umarł głos mój, jak Twe ciało:

Choć - ból to równy (jeżeli: Człek jest styl**)

 

*

Lecz ja nuciłem zawdy strojem tym,

Co mało-baczyć śmie na ludzkie głosy -

To stać mię jeszcze i dla Cię na rym,

Którego w ziemię - cień, światłość w niebiosy

Przeszła - - cześć Tobie!... przebaczenie im...

 

*Świat-mil - między Kaukazem a Północną Ameryką.

** L'homme c'est le style - reszta objaśnień w Pamiętnikach kasztelana Kajetana

Koźmiana