[NA OFIAROWANE SOBIE KWIATY]

 

1

Śród dzbanów ziemi zielonym atomem

Były te kwiaty, za młodu -- --

Dziś każdy z liści większy od ogrodu,

Mieszkaniec głową wyższy ponad domem,

Ziemia się kończy u spodu.

 

2

Gdzież poszły one i żyją?... pytanie,

Które jeśli wznowić trzeba,

To -- niźli zorza się odbije w dzbanie,

Nim roz-chorągwią się obłoki nieba,

Nim słońce wstanie!

 

1873, Paryż