[MY -- TAK JUŻ PRZED SIĘ PATRZYMY...]

 

 

 

My -- tak już przed się patrzymy, wygnani!

Jak... na te okna, średniowiecznych murów,

Gdzie krata wstaje żelazna z marmurów

I samo słońce wzywa kwiatki zza niéj.

 

*

Woła je rosa, jak z przyłbic komturów

Po-wychylane rano do litanii -- --

Gdy Ty, laguną płynąc lub przez Arno,

Myślisz, że one Ci w oczy się garną:

A kiedy wiosło Cię od fal odpiéra,

Piana Ci w czoło plwa i idzie daléj,

Ty mówisz sobie, że to łzę ociera

Wiatr, co obejma glób i Boga chwali,

I Ty... masz słuszność: bo Bóg nie umiera!...