[IL PENSIEROSO]

Brodę na dłoni oparłszy kielichu,

By oko suche błyszczało spod wianka,

A łzy ukradkiem spływały po cichu:

Dürera myśl to... stokroć, nad mogiłą!...

Ale to jeszcze germańska kochanka,

Jeszcze nie smutek ów, co gada z siłą,

Sam na sam, rymem gardzący i prozą,