CO ROBIĆ?

Śród Europy, nie dla obyczaju

Chrzczonej -- co począć w rozebranym kraju?

Co robić? -- pyta ten, tamten i owy,

Rozłamanego narodu trzy głowy.

Pojrzeć ku górze -- pod ołtarz narodów,

Gdzie z całej armii został strażnik schodów,

Z korony blaski odleciały święte,

Berła nie widać, chorągwie zwinięte

I usunięta kraina spod stopy.

-- A czy się wdarł kto na ducha okopy?

A czy i gwałcić kto śmiał nieostrożnie,

Gdy cierpią czujni -- i milczą wielmożnie?

Jeżeli przeto ta ojczyzna twoja

Jest historyczna... (a nie jest jak Troja!),

Tak jak on, perląc różaniec łańcucha,

Milcząc, jak milczą, trwając, jak tam trwają,

Pokąd się harfy nie ponastrajają...

Lub -- jeśli, wzory przenosząc realne,

Ojczyzna jest to bagno lakustralne --

A ludów prawem są koście Mamuta,

To -- niech ją depczą, i zgnije zepsuta!