KRÓL ALEKSANDER

ur 1459,1501-1506

Śpiew historyczny

 

1

Król Aleksander dziełem wspólnej zgody

Objął po bracie trudy panowania,

Ściślejszym węzłem spoił dwa narody

I Ojca liczne potwierdził nadania.

Zaszła w Radomiu pamiętna ustawa,

Że sejm ma tylko moc stanowić prawa.

 

2

Wśród Litwy Gliński okropne niezgody

Wzniecił swą dumą i państwo zakłócił,

Iwan car Moskwy co liczne narody

Podbił, Tatarów ciężkie jarzmo zrzucił,

W niezgodach naszych swą korzyść postrzega

I liczne zamki na Litwie ubiega.

 

3

Z chanem zawolskim sojusz uderzony,

Obrządkiem u nich świętym, uroczystym,

Dobywa sułtan bułat zakrzywiony

I w dowód że mir zostanie wieczystym,

Na ostry oręż strumień wody zlewał,

Pił ja i srogie przekleństwa wyziewał.

 

4

Wkrótce sam walcząc prokopskiego cara,

Zbity, i wojsko i dzieci utraca.

Zmiennej fortuny nieszczęsna ofiara,

Smutny wygnaniec do Wilna powraca,

Tam przytrzymany, gdy swe żale głosi,

Nowa się burza nad Polską unosi.

 

5

Hordy tatarskie jak cień czarnej nocy,

Jęły na Litwę chmurami nachodzić.

Król w Lidzie jęcząc w śmiertelnej niemocy,

Odważnej Litwie nie zdołał przywodzić.

W Glińskim nadzieja, ten zbiera żołnierza,

Waleczny, z garstką na tłumy uderza.

 

6

Pierzchnął Tatarzyn przed rycerstwem dzielnym,

Gliński go ściga i gnębi, i znosi,

Wraca już król był na łożu śmiertelnym,

Zemdloną głowę raz jeszcze podnosi,

Słyszy głos luby swego wojownika,

Ściska za rękę i oczy zamyka.