LIMBA

 

Samotna limba szumi

na zboczu stromem,

U stóp jej czarna przepaść

zasłana złomem.

 

Wkoło się piętrzy granit

zimny, ponury,

ponad nią wicher ciemne

przegania chmury.

 

W krąg otoczona taką

pustką okrutną,

samotna limba szumi

bezdennie smutno...