Tobie - Umarły, te poświęcam pieśni,

Bo cień gdy schyla się nad pargaminem,

To prawdę czyta, o podstępach nie śni...

Tobie poświęcam, Włodziu!... słowem, czynem,

Modlitwą... bliskim znajdziesz mnie i wiernym

- Na szlaku białych słońc - na tym niezmiernym,

Co się kaskadą stworzenia wytacza

Z ogromnych BOGA piersi... Co się rozdziera

W strumienie... potem w krzyż się jasny zbiera,

I wraca - i już nigdy nie rozpacza[1]!...

 

Tam czekaj... drogi mój!.., każdy umiera...

C.K.N.

 

[1] Rozpacza - w sferze ciał znaczy także: rozstępuje, rozdziela, rozciela (Przypisek Autora)