PRZYPISY 
DO PIEŚNI PIERWSZEJ

[1] Rymy zbyt łatwe, jakie są, na: -sci, -go, -wszy, -la, -jąć, osobliwie gdy są często używane, czynią wiersz płaski; stąd i to niektórzy za prawidło rymów kładą, żeby się takiego rymowania wystrzegać.

[2] "Znajoma jest wszystkim trajedyja Jana Kochanowskiego pod napisem Odprawa posłów greckich, wiadome satyry Łukasza Opalińskiego, bezrymowymi wierszami napisane. Wszakże czytając te i tym podobne wiersze, czegoś w nich zdaje się braknąć. Jakoż brakuje im jednej miary, która by na ucho pokazała liczbę dwóch wierszy zakończoną. Odpoczynek ucha na dwu podobnych dźwiękach, proporcyjonalnie od siebie odległych, zaspakaja słuchacza i niejaką mu w uszach sprawuje rozkosz; a przeto rymy za potrzebną wierszów ozdobę poczytane być mają. We wszystkich narodach, gdzie zupełnego nie masz iloczasu, czyli prozodyi, wiersze rymami zdobiono i zdobią". (Ks. Kopczyński w Przyp. do grammat. na klas. III).

[3] "Wszystkie poezyi rodzaje są naśladowaniem natury... Wrodzona jest ludziom naśladować i każdy kocha się w naśladowaniu". (Arystoteles w Poetyce).

[4] Oprócz innych wybornych dziel ręki Ks-cia Biskupa Warmińskiego, Bajki i przypowieści szczególniejszej godne zalety. Owa przyjemność, owa zwięzłość i jasność wyrażenia, owa stosowność do obyczajów ludzkich - i rozumnego czytelnika kontentuje, i nawet dzieciom uczuć się daje.

[5] Względem miłej harmonii mowy znajdują się z natury języka wyciągnione uwagi w Grammatyce Ks. Kopczyńskiego. W dziele O wymowie i poezyi Ks. Golańskiego i w książce O prozodyi i hamonii języka polskiego, mało wprawdzie czytanej, ale dla nowych i dobrych postrzeżeń godnej czytania.

[6] Pieśń Boga Rodzica najdawniejszym jest zabytkiem poezyi polskiej; ułożona, jak jest podanie, od ś. Wojciecha.

[7] Powszechne zdanie Krasickiego i Naruszewicza na czele wszystkich żyjących poetów kładzie. Wszakże i ci nie są bez chwały, którzy w swoim gatunku celując idą za nimi.

[8] Wyraz wzięty z Argenidy Potockiego.