|
UTWORY NA PODSTAWIE WYDANIA:
|
|
UTWORY NA PODSTAWIE WYDANIA:
|
TYTUŁ |
INCIPIT |
ZE ZBIORU |
OGRÓD, ALE NIE PLEWIONY... |
Wzdychasz mężna dziewojo, sarmackiego rodu... |
|
Żebym dosyć twojemu uczynił żądaniu... |
|
W las idąc, czytelniku, słuszna wprzódy że się... |
|
Jadąc przez Prusy, w karczmie stanąłem popasem... |
|
Cóż jest świat? Szachownica. Właśnie mu to służy... |
|
To sam, będąc w kościele, to przez swoje sługi |
|
Niewdzięczne żałowania wspominanie rzeczy... |
|
"Temu nieborakowi wsi wzięły kaduki."... |
|
Znaczny książę we Włoszech, zwyczajna nowina, |
|
Wej, łysemu kominem czapka na łbie stoi... |
|
Jeśli chcesz żyć umarszy, umrzy za żywota... |
|
Sprośna swawola, nikczemna pieszczota!... |
|
Nie znał adam do siebie swojej niedołęgi... |
|
Przyjadę do szlachcica w przyjacielskiej sprawie... |
|
Inaczej możni żyją, inaczej prywatni... |
|
Nad intratę żył szlachcic o jednej wsi szumno... |
|
Skoro się pod pijany wieczór o coś zwadzą... |
|
Katolikowi luter tę kwestyję zadał... |
|
Że mięsa nie jem, starą trzymający modę... |
|
Pamięć jest jako niewód: skoro go roztoczy... |
|
Ze wszystkich rzeczy, które Bóg na świecie stworzył... |
|
Widząc pannę baranie ktoś jedzącą flaki... |
|
Coć znać tę pannę boli; wczora była zdrowa... |
|
Zawieszono mi z klatką czyżyka przy szczygle... |
|
Skąd tych czasów w kościele katolickim schizmy... |
|
Pięć zmysłów każde ciało w żywiącej ma duszy... |
|
Cóż jest świat? Świat jest księga albo pismo boże... |
|
Siedząc onegda pana dyrektora... |
|
Nie wiedząc, jako się chleb Pańskim stawa ciałem... |
|
Patrząc, co tu pieniądze złego w ludziach robią... |
|
Gwałtem nas chce natura wszędy zrównać, a my... |
|
Powierzchowne w człowieku uważając zmysły... |
|
A dokądże Polacy? znać, że gdzieś nieblisko... |
|
Stanął w karczmie noclegiem pachołek wojskowy... |
|
Uwiła sobie dziewka... |
|
Nierządem, powiedział ktoś dawno, Polska stoi |
|
Stanęła Wisła; mógłby działa po niej toczyć... |
|
Dzisiejszy o wczorajszym, jako się człek rządził... |
|
ZE ZBIORU |
PERIODY |
| O stu strun cytrę nastroiwszy smutną... | |
| Jako wrzącego kocioł więc ukropu... | |
| Ludzie z ziemie, ja w ziemię złoto moje kopię... | |
| Precz stąd muzyka i ucieszne pieśni... | |
| Cóż słabszego nad człowieka!... | |
| Pięknie ktoś nazwał i barzo do rzeczy... | |
Wielkiż ten swiat i lada co i niegodzien, żeby... |
|
Wszystko sen, wszystko mara, cokolwiek tu okiem... |
|
Pisać czy płakać będę, czy oboje razem... |
|
NOWY ZACIĄG POD CHORĄGIEW STARĄ TRYUMFUJĄCEGO JEZUSA ... |
|
|
|
|
|
OPRACOWANIE: MAREK ADAMIEC; WSPÓŁPRACA: H&M |
|
