We Lwowie, 5 VIII [1675].

- Od Moskwy przyszła wiadomość. Widzę, że się już cale a cale niczego od nich spodziewać nie trzeba. Posyłam kopię listu Wci sercu memu, który pisał wojewoda ich kijowski do księcia, gdzie cale tylko tytuły, a responsu żadnego na to, że tam Ulanicki idzie, ani najmniejszej o wojsku ich wzmianki. Komendant zaś białocerkiewski pisze, i p. Łaziński, że ich wojska cale się od granic moskiewskich nie ruszyły; berdyczowski zaś komendant, że tylko p. wojewody wileńskiego regimentowi, który stoi w Kotelni, prowiant w Kijowie kupić pozwolili, a księcia Radziwiłłowemu, który jest na Pawołoczy, cale pozwolić nie chcieli. Już tedy posiłku chyba jedyna w samym P. Bogu nadzieja. Pokój uczynić, choć zły, jako Wć moja panno pisać raczysz, do czasu dobrze by, nic pewniejszego nad to, moje jedyne serce, gdyby tego nie wracać, co trzymamy i gdzie nasze prezydia. A jest takich miejsc pod dwadzieścia, które by im oddać trzeba, począwszy od Jazłowca: Międzybóż, Bar, Biała Cerkiew, Pawołocz, Kalnik, Bracław i inne; które oni odebrawszy, zaraz by te kraje ludźmi zadnieprowskimi napełnili dawszy im wolność, i tak by za rok Doroszenko, co teraz nie ma nad dwa albo trzy tysiące wojska, miewałby sto, i drugie, samych Kozaków przeciwko nam na usługę cesarza tureckiego. Owo zgoła, w którąkolwiek spojrzysz stronę, to gorzej być nie może.

Co zaś do domowych rzeczy, dowiedziałem się trafunkiem, że to p. podskarbi nadworny moim valets de chambre płaci po tysiąc złotych na rok, prócz stołu. Zdziwiłem się niesłychanie, bo Wć moje serce pomnieć dobrze raczysz, że w Warszawie prosiłem, abyś Wć moje serce z nimi uczyniła postanowienie, i pomnę jeszcze, gdym mówił a 1'Espine: "Kontentuj się tym, aby i drugi więcej nie pretendował, a ja tobie z osobna każę co podarować". Zda mi się tedy, że po pięćset złotych złą monetą brać mieli; o co jeszcze Wć moje serce narzekałaś, mówiąc, że się Wci mojej panny valets de chambre popsują, jak się tego dowiedzą. Nie wiemże tedy, z jakiej okazji daje im tak siła p. podskarbi. Bo sam Dumoulin wziął już siedmset kilkadziesiąt złotych, jako mi powiadają, rachując sobie na każdy kwartał po dwóchset pięćdziesiąt złotych. Spytać o to p. podskarbiego wielce proszę.-